Dag 03 - Grand Canyon

Dag 03 Grand Canyon 05:15

Ons was heel leuk verteld dat het helemaal niet erg was dat er in onze kamer geen airco was, het koelde we flink af 's avonds en met de van( schrijf je dat zo? Fen? Blaasding aan plafond die je altijd in westernfilms ziet) en ramen open moest het prima te doen zijn. Maar toen wij rond 11 uur terugkwamen van receptie/restaurant( om met véél moeite en weinig wifi de foto's op site te krijgen) toen was het dus gewoon benauwend warm op de kamer. En daar hielpen de ramen of het fean/fen/van ding niet veel bij.. Dus echt goed geslapen heb ik niet. Vandaar dat ik dus ook al om kwart over 5 even een stukje aan het schrijven ben... Vanmiddag als het lukt maar even een middagdutje doen, want mijn slaapuurtjes worden nu wel heel minimaal.
Verder willen we straks een wandeling gaan maken. Eerst met de bus naar Hermits rest en dan teruglopen. Of tot de een-na-laatste stop en dan eerst tot einde lopen.. Even zien, er rijdt een gratis schuttlebus die een stuk of 7 stops heeft langs die route, dus we kunnen zelf bepalen wat we willen lopen of met de bus. Dat is echt goed geregeld hier! De hotelkamer is verder op de vermissing van airco na dan, ook heel goed te doen. ( ja vannacht dacht ik, pff wat een k&€4)$>}{~\*^>-kussens, maar vanmorgen bleek er nog een andere achter te staan, en die lag een stuk beter..) de bedden liggen prima, prima badkamer met goede douche. Mooi afgewerkt en prima tv. 
De locatie is ook echt top, het is echt 10 minuten lopen ofzo naar de canyon. En het is ook niet zo'n onpersoonlijk hotel, het zijn lodges.. Jaaahaaa. Nee serieus, het zijn soort bungelowtjes naast elkaar, rijtjesbungalows! :) auto voor de deur geparkeerd en shuttlebussen vlakbij die ons naar de mooie punten brengen wil. Supermarktje vlakbij, receptie, restaurantje. Echt goed voor elkaar hier. Oh en de meest schattige eekhoorntjes..al moeten ze gemeen kunnen bijten begrijp ik van de NIET VOEREN-bordjes.. Ik heb er al veel gezien.
Nu even ontbijten en dan op naar de wandeling..

--- Dinsdag 15:00
We zijn gestopt bij powell-point, dit konden we makkelijk herkennen aan ons ezelsbruggetje namelijk powerpoint. Toen we hier aankwamen liepen we met 1 stel met ons mee, maar deze waren heel snel weer klaar, terwijl wij er een half uur zijn geweest. Dit omdat het een super mooi uitzicht heeft want je loopt klein beetje de canyon in, dus aan beide kanten loopt het naar beneden (Jenny, het valt mee hoor hoe breed het is, niet eng en gevaarlijk) we waren hier dan ook een heletijd alleen wat extra speciaal is, aangezien het park meer dan 4 miljoen mensen per jaar trekt, reken maar uit hoeveel % kans je hebt om een momentje alleen te zijn. Ik (jeroen) ben toen nog even naar beneden geklommen en heb nog een aantal fotos gemaakt. We wouden net weg gaan, komt er een bus vol toeristen aan, dus we hebben geluk gehad met ons rust momentje.

 
We zijn toen heerlijk langs de rim gelopen, (pa, nog veel bekende plekjes gezien die wij ook gedaan hebben 7 jaar geleden) we kwamen toen bij bet volgende uitzicht punt en zat even op een bankje om alvast stukje tekst te typen, maar veel kwam daar niet van want een kwam een oude mevrouw naast me zitten en heb even met haar gesproken, ze woonde in Boston en was al 3x eerder hier geweest, waarvan 1x aan de north rim (we zitten nu aan de south rim) haar zoon en schoonzoon hadden mee gedaan aan de hardloop wedstrijd met de explosie, ze waren beide 500 meter van de lokatie af maar hadden verder niks. Evelien kwam toen weer aan lopen en zijn we samen verder gelopen. Bij het volgende opstap voor de bus lokatie kwamen we haar weer tegen en toen begon ze te lachen dus even een leuk gesprek gehad. Wat me wel opvalt aan de amerikanen, (we hebben namelijk ook mensen gesproken bij hermits rest en in de bus. De een kwam uit west-vergina en andere uit texas) ze zeggen allemaal welcome to the U.S.A.. Dit heb ik nederlanders nog nooit horen doen.
Nog een stukje van mij, Evelien. Het was inderdaad een prachtige ochtend, af en toe wat enge stukjes als die afgrond wel heel dichtbij was, maar echt heel bijzonder. We hebben wel even om maar met Shrek( of eigenlijk donkey) te spreken; gelived on the edge! En sitting on the edge en playing with the edge..
 
We kwamen later iemand tegen die het nog veel beter dan ons kon, dat living on the edge.. Of eigenlijk niet iemand maar iets, namelijk een eekhoorntje. Echt een heel grappig gezicht hoe dichtbij die op de rand ging zitten. Het was ook een echt fotomodelletje want zodra hij het klikgeluid van de camera hoorde, kwam hij dichterbij en ging staan poseren hihi.
 
Over eekhoorntjes gesproken.. Later kwamen op Hermits Rest nog weer een eekhoorn tegen, of zoals een Amerikaans jongetje zei; it's a squirrel! A really fat one.. En later de man uit West Virginia( ja! Betrapt, jullie waren ook dat liedje in je hoofd aan het zingen hè?, country road, take me home, where i belong.. West...) die zei: he has to go to the weight watchers..
De buschauffeurs hier zijn ook echt heel leuk. Ze doen hun werk echt met plezier en vertellen de dingen ook niet op de automatische piloot. Het zijn allemaal ouderre mensen, dus wij vroegen ons als af of ze het misschien vrijwillig doen. De ene praat gewoon heel grappig, de ander vertelt graptjes tussendoor, maar allemaal zijn ze heel attent. Gister hadden we een buschauffeur die wel heel enthousiast was over de volgende halte, because: thats my breake! :) haha en toen kwam er idd een andere chauffeur.
Op de terugweg lekker de bus genomen, om even nog een dutje te doen in de lodge. Daar was ik vooral wel even aan toe. Nu net weer wakker na uurtje slapen, pff was echt weg. We gaan zo nog even kijken wat we gaan doen, in ieder geval dit even online zetten...