Dag 11 - 18 juli Bryce canyon - Zion national park

Dag 11 : donderdag 18 juli.   09:55
Het is soms toch een beetje zoeken hoor wat nou lekker is 's nachts.. Zonder airco was het warm( Jeroen bed uit en airco aangezet) en met airco was het weer behoorlijk koud ( Evelien bed uit en airco uit) ..maar ja.. Redelijk geslapen.

Vanmorgen weer op tijd begonnen met een wandeling. Dit bevalt ons toch wel erg goed, je bent lekker voor de drukte en de warmte aan.We gingen de populairste route van het park lopen. Een combinatie van twee zogeheten trails. De queens garden trail en de navajaloop. Van bovenaf zijn de hoodoos echt schitterend maar je beleeft het toch meer als je ertussen loopt. Was echt een prachtige route! Vooral met het zonlicht dat her en der er tussendoor piepte. We hadden gelukkig grootste gedeelte in de schaduw en dat was erg lekker lopen, de zon had namelijk al best kracht. 
Onderweg kwamen we weer meerdere eekhoorntjes tegen. Die zie je hier echt veel, dus we staan er al niet echt meer voor stil. Maar ergens halverwege de route was er een die er zoo mooi voor ging zitten. Die was echt niet meer mensenschuw want we konden heel dichtbij komen.

Het is nu inmiddels 10 uur en Jeroen is even tanken, we zijn weer onderweg! Op naar Zion. Ik ben erg benieuwd wat we daar zullen aantreffen. In het begin hoorde we ( via de facebook account van zion die Jeroen volgt) dat er een gedeelte van park was afgezet wegens gevaarlijke weersomstandigheden( thunderstorms enzo) en gisteren zei Jeroen doodleuk dat er een stuk was afgezet wegens leeuwen... Dus zoals ik al zei: ik ben erg benieuwd wat we zullen aantreffen.
Goed dan ga ik nu eerst het reisverslag van mn zusje lezen :) :)
Nadat we een half uur van het verslag van me as. Schoonzusje genoten hebben(Evelien; Karin je verslag is weer hilarisch!), waren we al een heel eind op weg naar Zion. Dit was volgens mij de korste route van de vakantie. Rond de 80 mile, dus ongeveer 2 uur rijden.Eenmaal mt carmel voorbij gereden was het nog maar 10mile. We waren even bang want ons hotel was nog steeds niet voorbij gekomen terwijl die wel op grond van mt carmel staat, maar na een aantal mile's kwam hij toch te voorschijn,  zag er van afstand erg mooi uit we zijn dus benieuwd hoe hij van binnen uitziet maar dat zien ee straks pas na Zion verkend te hebben.
Vanaf ons hotel was het niet ver meer voor we het begin van het park tegenkomen. We hebben geluk want er zijn 2 controle poortjes open, maar goed ook want er stond een camper voor het ene poortje. Deze moet gemeten worden aangezien wij straks door een tunnel moeten en deze niet al te groot is.  Het is dus zo dat eerst de ene kant mag en dan pas de ander, dit kennen we in nederland als er weg werkzaamheden zijn....Eenmaal door de tunnel komen we op een prachtig slinger weggetje door de bergen met meerder haarspeldbochten. We gingen onze auto parkeren want we moeten met busjes door de canyon. Een maal n het busje moesten we er weer uit, want we moesten weerderom ons in het park aanmelden. Toen we weer goed gekeurd waren zijn we naar het visitorcentre gegaan. Een ranger de vraag gesteld wat we het beste konden doen, ook met het oog op morgen.We kregen de mogelijkheid tot 2 leuke hikes(zijn er wel meer, maar je moet kiezen). Daarna vroegen we hoe het nu zat met de leeuw, ze(het was een vrouw) werd helemaal blij en opgewonden omdat we daar naar vroegen. Ze pakte de kaart er bij, maar toen kwamen we er achter dat het niet ver af was waar we op dat moment zaten..... Maar en zat nog wel een berg tussen dus nog geen probleem voor ons. Nadat we dit wisten gingen we op naar de canyon. We wouden de allerlaatste halte pakken en daar een stukje lopen.
Eenmaal aangekomen na 45 min was het erg donker, maar dat was gister en eergister ook zo dus we waren wel vol vertouwen dat het goed ging. We zette ons eerste voeten in het zand en toen was het van drup, bij de 2 stap was het drup,drup. Bij de 3e was het weer drup. Dus we dachten dat kan nog wel. Maar we liepen 100meter verder en het kwam met bakken uit de hemel vallen. Niet zo fijn dus.Wij schuilen onder een boom, maar dat werd ook niet wat en het onweerde(ook niet een prettig gevoel). Wij dus maar terug naar de bussen.
Eenmaal weer iets droger dachten we een 2e poging te doen, maar na 100 meter verder gekomen te zijn als de eerste maal werden we weer nat. Ik (jeroen) had me hele t-shirt nat. Niet echt prettig, dus we waren er een klein beetje klaar mee. Op naar de auto dus. Eenmaal bij de auto aangekomen was het ook tijd voor ons om naar ons hotel te gaan. Na een half uur gereden te hebben komen wij bij ons cabins aan(tis niet een normaal hotel). We melden ons binnen en krijgen een sleutel.... Hee dit hebben wij nog niet eerder gehad een sleutel. Alleen maar pasjes..... Dus we keken elkaar aan met het idee, ohw nieuw.We moesten de straat oversteken en kwamen bij ons cabin aan. De schommelstoel waar evelien zich op verheugde stond er, dus Eef helemaal blij.We deden de deur open en kwamen in een prachtig blokhutje terecht.
Echt geweldig gaaf en mooi. een groot 2 persoonsbed... Nu zul je wel denken die heb je toch altijd al gehad. Dat klopt ook, maar dees is groter en het is het enige bed die in de kamer staat. Wj hadden altijd 2 bedjes in de hotel kamer.Helaas doet de wifi het niet op dit moment, door de regen en onweer was het huisje uitgeschakeld of iets anders. Dus alleen typen en een andere keer onlien gooien dan maar.
Ik ga nu douchen, dus tjoooow!Hmm de hotelkamer is de mooiste tot nu toe, maar de douche het slechtste.... Een straal die alle kanten op gaat behalve de goede. Maar uit eindelijk mijn zweet en regen van me af kunnen douchen. Na het douchen heb ik even een woordzoeker gedaan en evelien op haar schommelbankje gezeten, wifi doet het helaas nog steeds niet. Dan maar op naar het restaurant tegen over ons. Aangezien ons hotel naast een bizon/buffalo fokker zit lopen hier allemaal bizons rond over een groot terrein. Dit was dus eigenlijk de inleiding dat wij bij een bizonrestaurant gingen eten. Ik had cheeseburger met bizonvlees en evelien een een of ander prutje met heeeeeerlijk champions....(not :-P) en een wrap. Smaakte voor haar wel goed. Mijn cheeseburger was echt verrukkelijk!!! Ik zat echt prop vol. Ondanks dat er dingen op het menu stond van $42,- betaalde wij gelukkig maar $44 samen! 
Na het eten zijn we even naar de bizonweide gelopen. Gelukkig kwamen de bizons er et aan, anders moesten we een heel eind lopen. Maar konden nu de beesten van dichtbij bewonderen. Na een 15 min hier te hebben gestaan zijn we naar de andere kant van de weg gelopen om naar de kamer te gaan.We hebben meteen ons nieuwe spelletje uitgeprobeerd, namelijk national park memory. Helaas heeft eef gewonnen, straks nog maar een potje catan doen.